www.odkrywaniehistorii.fora.pl
Odkrywanie historii.
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum www.odkrywaniehistorii.fora.pl Strona Główna
->
Historia Świata
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Forum
----------------
Ogólne
Historia Polski
Historia Świata
Źródła
Tworzenie opracowań
Posty o innej tematyce
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Piotr-246
Wysłany: Pon 7:15, 08 Lip 2024
Temat postu:
Ciekawy wątek z tekstu:
Isidor Snazin Kronika Mazurska (Мазуринский летописец)
W wersji angielskiej Wikipedii:
"The legend of Sloven and Rus"
czytamy:
"Up to now, more than 100 lists of "The Legends ..." (with variations in titles), dated mainly in the second half of the XVII century, have been preserved, including the Annals of Patriarch Nikon of 1652–1658, in the “Chronograph” of 1679, in the Novgorod III Chronicle, in the Mazurinsky Chronicle of Isidor Snazin, Novgorod Zabelinska and Pogodinsky annals."
Wikipedia j.ros:
Мазуринский летописец
Translate Google:
Fragmenty:
Jest to rękopis w 4, na 310 kartkach.
(...)
Kronikarz nosi tytuł: „Księga, kronikarz czasownikowy wielkiej krainy Rosiskiy, wielkiego języka słoweńskiego, kiedy zaczęło się panowanie”. Rozpoczyna się legendarnymi wiadomościami o Słowenii i Rusi, początkami ziemi rosyjskiej...
Piotr-246
Wysłany: Pon 7:03, 08 Lip 2024
Temat postu:
Ciąg dalszy - Google Translate:
Ta nowogrodzka opowieść w swojej epoce nigdy nie była krytykowana, w przeciwieństwie do innego fantastycznego dzieła, Opowieści o Moso, nawet w Moskwie, która charakteryzowała się moskiewskocentryzmem. Autorzy moskiewscy i okręgowi, uważający Moskwę za centrum świata, stracili prymat w historii Rosji na rzecz Nowogrodu, choć dysponowali Bajką o wnuku Noego Mosochu, który urodził nad brzegami rzeki Moskwy „Moskali” im. jego honor bezpośrednio po pandemonium babilońskim[6]. Autor Opowieści o Mosonie „powiązał” fikcyjne postacie i wydarzenia z zarysem dzieł historycznych, które krążyły na Zachodzie, a były dobrze znane w Rosji, co motywowało uczonych skrybów do sprawdzania jego informacji. „Legenda…” takich wad nie miała.
(...)
„Legenda...” była szeroko znana w państwie rosyjskim w XVII-XVIII wieku. Dowodem jego popularności w drugiej połowie XVII w. jest jego krytyka ze strony XVII-wiecznego chorwackiego uczonego Jurija Krizanicha, który jako główne źródło historii Rosji posłużył się kodeksem z 1652 r. oraz tłumaczenie „ list Aleksandra Wielkiego o Słowianach” na łacinę, który według ustaleń A. S. Mylnikowa został wykonany około 1665 roku przez Sebastiana Glavinicha, uczestnika poselstwa Augustyna Meyerberga.
(...)
Nowogrodzki naukowiec Isidor Snazin połączył elementy Opowieści o Mosochu z Opowieścią o Słoweńcu i Rusi. W grudniu 1682 ukończył Kronikę Mazurską. Snazin podzielił historię Słowenii i Rusi na artykuły kronikarskie i zrewidował treść w następujący sposób.
2242 od stworzenia świata – Wielki Potop; 2244 - Afet otrzymał od Noego kraje zachodnie i północne, a „wkrótce” jego prawnukowie Scytian i Kazardan założyli Wielką Scytię. W tym samym czasie Mosoh, szósty syn Afeta, opuścił Babilon wraz ze swoim plemieniem i w roku 2373 (3135 p.n.e.) przybył w rejony na północ od Morza Czarnego i Azowskiego, gdzie „urodził Moskali”. „Moskale” to Scytowie, którzy w 3099 r. (2409 r. p.n.e.) udali się w poszukiwaniu nowych ziem pod wodzą książąt Słowenii i Rusi. Wędrowali przez 14 lat, a w 3113 roku założono Wielki Słoweńsk. Aleksander Wielki jest wymieniany przez Snazina pod rokiem 4885, co czyni tego drugiego zdobywcę świata po książętach słoweńsko-rosyjskich starszego o trzy wieki.
(...)
W powszechnie znanej „Kronice stworzenia świata”, którą niektórzy autorzy uważają za Kronikę Joachima lub jej odzwierciedlenie, Opowieść Słowenii i Rusi zastępuje historię starożytną sprzed cesarza Klaudiusza w porównaniu z „kronikarzem królowie” – używał.
(...)
W Staraya Russa grupa lokalnych entuzjastów propaguje ideę starożytnej historii miasta, w kwestii czasu jego założenia preferuje nie autentyczne świadectwa z XI–XII wieku, ale „ Opowieść Słowenii i Rusi”, która opowiada w szczególności o założeniu Russy przez księcia Rusa. W centrum Starej Russy ustawiono kamień z cytatem z Legendy o założeniu miasta przez Rusów. Początki powstania Staraya Russa w lokalnej prasie często sięgają czasów starożytnych.
Piotr-246
Wysłany: Pon 6:49, 08 Lip 2024
Temat postu:
Ciąg dalszy - Google Translate:
(fragmenty artykułu z Wikipedii, j.ros)
Utwór nie ma korzeni folklorystycznych, dlatego nazywanie go „legendą” jest nietrafne; jego źródła pisane również nie są znane. Opowieść nowogrodzka nie ma odpowiednika w podobnych wątkach dotychczasowej historiografii chorwackiej, czeskiej i polskiej.
Jedynie imiona Noego i jego trzeciego syna Jafeta pochodzą z Biblii. „Legenda...” powstała w wyniku rozwinięcia i adaptacji do lokalnych warunków legendy o Cechu i Lechu, która po raz pierwszy została zapisana w Kronice Wielkopolskiej z XIV w., a później przekształcona w legendę Cecha, Lecha i Rusi, przedstawiani jako przodkowie ludów słowiańskich.
Rus, który w legendach zachodniosłowiańskich odgrywał skromną rolę młodszego brata lub potomka Lecha, w rosyjskiej wersji legendy staje się wraz ze Slovenem przodkiem wszystkich ludów słowiańskich.
(...)
Nowością w tradycji rosyjskiej było stwierdzenie o pokrewieństwie Słowian z ludami koczowniczymi, przede wszystkim Scytami (por. polski sarmatyzm).
Główną różnicą między „Opowieścią…” a „Opowieścią o minionych latach” w odniesieniu do wyobrażeń o pochodzeniu Słowian jest pogląd, że ich rodowym domem był Nowogród.
(...)
„Legenda…” zawiera zespół legend etnogenetycznych, w których etnonimy i toponimy, zwłaszcza toponimy nowogrodzkie, wywodzą się od imion potomków Noego. Narracja rozpoczyna się od opowieści o podziale ziemi między nimi po potopie. Dzieło opisuje historię potomków trzeciego syna Noego, Jafeta, który odziedziczył kraje zachodnie i północne. Prawnukowie Jafeta, Scythian i Zardan (opcja: Kazardan), przenieśli się z krajów zachodnich w rejon Morza Czarnego („Exinopont”). Później ich potomkowie otrzymali nazwę Wielka Scytia. Ze Scytii pochodzą bracia Sloven, Rus, Bolgar, Koman i Istr („Ister”), a także Chazarowie[2], reprezentowani przez bezimiennego „żerącego na surowo Khagana”, o którym rzekomo „mówi grecka historia”
(...)
Następnie następuje temat główny – narodziny Rusi w czasach prehistorycznych. Z powodu konfliktów Sloven i Rus przenieśli się ze swoimi ludźmi na północ w 3099 roku od stworzenia świata. Główną część otwiera przemówienie najmądrzejszych i najodważniejszych książąt scytyjskich Słowenii i Rusa, wygłoszone na naradzie ze swoimi poddanymi, że przodek Noe przyznał „naszemu pradziadkowi Afetowi” szerokie przestrzenie wszechświata.
Dlatego „bracia i przyjaciele, porzućmy naszą wrogość i nieporządek, jaki panuje w nas z powodu ciasnoty”, i udajmy się „do losu naszych pradziadków, dokąd zaprowadzi nas szczęście”. „I to przemówienie Słowenowa i Rusowa było wszystkim ludziom bliskie” i opuścili Scytię „jak skrzydlate orły, które latały nad wieloma pustyniami, szukając miejsc do osiedlenia się”. Bracia i ich ludzie wędrowali przez czternaście lat, zanim znaleźli się nad brzegiem jeziora Moiska. Magia kazała im zatrzymać się w tym miejscu. „Przybyli Scytowie” zbudowali tu wielkie miasto Słoweńsk i zaczęto ich nazywać Słowianami.
Na północy imiona i czyny Słowenii i Rusi, ich dzieci i wnuków kojarzą się ze starożytnymi toponimami i miastami[4][14]. Jezioro Moiska otrzymało później nazwę Ilmen („Ilmer”) na cześć siostry Slovena i Rusa, Ilmery. Rzeka Mutnaja została przemianowana na Wołchow na cześć najstarszego syna Słowena. Na jego brzegu książę zbudował miasto Wielki Słoweńsk, zwane później Nowogrodem.
Rus założył Rusę (Starą Rosję). Podobnie inne toponimy nowogrodzkie wywodzą się od imion krewnych książąt.
Piotr-246
Wysłany: Pon 6:35, 08 Lip 2024
Temat postu:
Stara Rusa znajduje się ponad 350 km na północ od Smoleńska.
Córka Rusa Polista
дочь Руса Полиста
---------------------------------------------------------------------
Wikipedia, j.ros:
Сказание о Словене и Русе и городе Словенске
— новгородское по происхождению легендарно-историческое сочинение XVII века (не позднее 1638[3] или не позднее начала 1640-х годов[4]), содержащее позднелетописную легенду о происхождении славян, заселении окрестностей Новгорода племенем словен, их истории до Рюрика, эпических предках русского народа и начале Русского государства[2][3].
Охватывает период от потомков Ноя до призвания варягов[3]. Проводит идею древности «славеноросского народа»[4]. Главной темой произведения является рождение Руси в доисторические времена. История Руси объявлялась самой древней и славной среди племён земных. Великий Словенск, согласно хронологии «Сказания…», был построен раньше рождения Моисея.
Translate Google:
Legenda o Słowenii i Rusi oraz o mieście Słoweńsku
to dzieło legendarno-historyczne pochodzenia nowogrodzkiego z XVII wieku (nie później niż 1638 [3] lub nie później niż początek lat czterdziestych XVII wieku [4]), zawierające późną kronikę legenda o pochodzeniu Słowian, osiedleniu przedmieść Nowogrodu przez plemię słoweńskie, ich historii przed Rurikiem, epickich przodkach narodu rosyjskiego i początkach państwa rosyjskiego[2][3].
Obejmuje okres od potomków Noego do powołania Varangian[3]. Propaguje ideę starożytności „słowiańskiego narodu rosyjskiego”[4]. Głównym tematem pracy są narodziny Rusi w czasach prehistorycznych. Historię Rusi uznano za najstarszą i najwspanialszą wśród plemion ziemi. Wielki Słoweński, według chronologii „Opowieści…”, został zbudowany przed narodzinami Mojżesza.
Autor opisał starożytną potęgę Słowian i Rusi, która według eseju rozciągała się na całą północ Rosji, Ural i Trans-Ural.
Piotr-246
Wysłany: Pon 5:44, 08 Lip 2024
Temat postu: Temat: Stara Rusa - miasto Rusa
Temat: Stara Rusa - miasto Rusa
Do roku 1552 miasto nazywało się Rusa. (Wikipedia, j.ros)
Informacja o mieście stąd:
Porusja, Porusia - żona Rusa
Wikisłowinik j. ros:
Значение слова порусия
Определения слова порусия
древнерусское женское имя.
Порусия, жена Руса, леген.
название реки.
Братъ Словенов Русъ вселися отъ Великаго Новаграда 50 поприщъ у студенца соляного, и ту градъ себѣ созда между двоюрѣкъ, и нарече градъ той во свое имя Руса, рѣку же прозва во имя жены своея Порусия, а вторую рѣку во имя дщери своея Полисты.
название города.
Единственный герб имелся у дома бояр Романовых, и по этому гербу предки Романовых восходят к последнему порсена или главе клана Порусов Северной федерации Расена или Эрусков — Гаю, кто вывел остатки клана из горящего города Порусия (Перугия теперь) и свою семью и переселился в местность Илюричь, построив город Раса или Реша, известный более, как княжество Рашское или земля Расенов.
Google Translate:
Stare rosyjskie imię żeńskie.
Porusia, żona Rusia, jest legendarna.
nazwa rzeki.
Brat Slovenov Rus osiadł z Wielkim Nowagradem na 50 polach ze studentem soli i stworzył to miasto dla siebie między nimi i nazwał to miasto w jego imieniu Rus, rzeka otrzymała przydomek w imieniu jego żony Porusia, a druga rzekę w imieniu swojej córki Polisty.
nazwa miasta.
Jedyny herb znajdował się w domu bojarów Romanowów i według tego herbu przodkowie Romanowów sięgają ostatniej porseny, czyli głowy klanu Porusów Północnej Federacji Rasenów lub Erusków - Gai, który sprowadził resztki klanu z płonącego miasta Porusia (obecnie Perugia) wraz z rodziną i przeniósł się w rejon Ilyurich, po zbudowaniu miasta Ras lub Resha, lepiej znanego jako księstwo Ras lub kraina Rasen.
---------------------------------------------------------------------------------
Rzeka Porusja rzeczywiście istniej w obwodzie nowogrodzkim.
Reka Porus'ya
река Порусья
Ktoś napisał w komentarzu Maps Google:
Piękna rzeka w obwodzie nowogrodzkim z niezwykle liryczną legendą o nazwie rzeki. Całkowita długość kanału wynosi 110 kilometrów. Źródła rzeki znajdują się na bagnach Rdejskich, ujście rzeki - ujście do rzeki Polistyi - znajduje się na terenie miasta Stara Rusa.
To miasto też istnieje:
Stara Russa (ros. Старая Русса) – miasto w Rosji, w obwodzie nowogrodzkim, nad rzeką Polist´.
(Wikipedia)
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin