www.odkrywaniehistorii.fora.pl

Piotr-246 · Gość

Temat: Psar - pierwsza ojczyzna Lecha i Czecha

Chorwaci wiedzą dokładnie gdzie to jest, z dokładnością do pagórka, gdyż znają tę historię jako legendę "Czech, Lech i Mech":

Z chorwackiej strony: visitkrapina . croatia . hr:

1.Legenda o Čehu, Lehu, Mehu i sestri Vilini

Braća Čeh,Leh,Meh i sestra Vilina živjeli su na području današnje Krapine. Imali su sestru Vilinu. Bili su kraljevske krvi. Svaki je od njih vladao na zagorskim bregima. Spominje se grad Psar na brijegu Josipovcu, grad Šabac na istoimenom brijegu i grad Krapina. Braća su pripremila plan kako se riješiti teškog rimskog jarma. Tajno su se sastojali ,prelazeći kožni viseći most između Krapine i Psara. Njihova sestra bila je u tajnoj vezi s rimskim namjesnikom. Ipak, braća su je pronašla na sunčanju ispred jame, zarobile i odvele u Krapinu gdje su je uzidali u zidine Staroga grada. Vile su preuzele brigu o djetetu, ali jednoga dana razišle su se u šumi i ostavili vilina u jami (spilji). U spilji je utrčao vol i nabio dijete na rogove. Mrtvo dijete pronašao je pustinjak i sahranio ga u neposrednoj blizini jame. Kako je dijete imalo lijepu glavu njegov grob nazvao je Lepoglava (današnje mjesto u Zagorju). Rimljani kreću u osvetu protiv pobunjenog naroda. Braća su uvidjela svoju nemoć i nakon vijećanja s stariiešinama odlučili su pobjeći. Prelazeći Dunav razdvojili su se u tri smjera. Nakon duga puta osnovali su tri države. Čeh je osnovao Češku, Leh zemlju Lejhiju (stari naziv za Poljsku). Meh koji se po legendi zvao i Rus osnovao je Ruteniju (latinski naziv za državu kijevsku koja se danas nalazi u Bjelorusiji, Ukrajini i Rusiji). Ovo je jedna od verzija poznate legende. Ova legenda inspiracija je za mnogobrojne suvenire, među kojima je najpoznatiji bilikum-vrč dobrodošlice.

Google Translate:

1. Legenda o Čehu, Lehu, Mehu i siostrze Vilinie

Na terenie dzisiejszej Krapiny mieszkali bracia Čeh, Leh, Meh i siostra Vilina. Mieli siostrę Vilinę. Byli królewskiej krwi. Każdy z nich rządził na wzgórzach Zagorja. Wspomina się o mieście Psar na wzgórzu Josipovac, mieście Šabac na wzgórzu o tej samej nazwie i mieście Krapina. Bracia przygotowali plan pozbycia się ciężkiego rzymskiego jarzma. Spotkali się potajemnie, przechodząc przez skórzany most wiszący pomiędzy Krapiną i Psarem. Ich siostra pozostawała w tajnym związku z rzymskim namiestnikiem. Bracia jednak odnaleźli ją opalającą się przed jamą, schwytali ją i zabrali do Krapiny, gdzie wbudowali ją w mury Starego Miasta. Wróżki zaopiekowały się dzieckiem, lecz pewnego dnia rozeszły się w lesie i zostawiły wróżki w jamie (jaskini). Wół wbiegł do jaskini i nabił Dzieciątko na rogi. Martwe dziecko zostało odnalezione przez pustelnika i pochowane w bezpośrednim sąsiedztwie dołu. Ponieważ dziecko miało piękną główkę, nazwał swój grób Lepoglava (dzisiejsze miejsce w Zagorju). Rzymianie mszczą się na zbuntowanym ludzie. Bracia zobaczyli swoją bezsilność i po konsultacji ze starszymi postanowili uciec. Przekraczając Dunaj, rozdzielili się w trzech kierunkach. Po długiej podróży założyli trzy państwa. Czesi założyli Czechy, Leh ziemię Lejhi (stara nazwa Polski). Według legendy Meh, zwany także Rusiem, założył Ruś (łacińska nazwa państwa kijowskiego, które dziś znajduje się na Białorusi, Ukrainie i w Rosji). To jedna z wersji słynnej legendy. Ta legenda jest inspiracją dla wielu pamiątek, z których najsłynniejszą jest bilikum-dzbanek powitalny.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Z powyższej legendy trzeba uważnie wynotować nazwy geograficzne:

------------------ KRAPINA:

Na terenie dzisiejszej Krapiny mieszkali bracia Čeh, Leh, Meh i siostra Vilina.
Mieli siostrę Vilinę. Byli królewskiej krwi.

------------------- ZAGORJA:

Każdy z nich rządził na wzgórzach Zagorja.

-------------------- PSAR, wzgórze JOSIPOVAC, ŠABAC:

Wspomina się o mieście Psar na wzgórzu Josipovac, mieście Šabac na wzgórzu o tej samej nazwie i mieście Krapina.
Bracia przygotowali plan pozbycia się ciężkiego rzymskiego jarzma. Spotkali się potajemnie, przechodząc przez skórzany most wiszący pomiędzy Krapiną i Psarem.

Ich siostra pozostawała w tajnym związku z rzymskim namiestnikiem. Bracia jednak odnaleźli ją opalającą się przed jamą, schwytali ją i zabrali do Krapiny, gdzie wbudowali ją w mury Starego Miasta. Wróżki zaopiekowały się dzieckiem, lecz pewnego dnia rozeszły się w lesie i zostawiły wróżki w jamie (jaskini). Wół wbiegł do jaskini i nabił Dzieciątko na rogi. Martwe dziecko zostało odnalezione przez pustelnika i pochowane w bezpośrednim sąsiedztwie dołu. Ponieważ dziecko miało piękną główkę, nazwał swój grób Lepoglava (dzisiejsze miejsce w Zagorju). Rzymianie mszczą się na zbuntowanym ludzie. Bracia zobaczyli swoją bezsilność i po konsultacji ze starszymi postanowili uciec. Przekraczając Dunaj, rozdzielili się w trzech kierunkach. Po długiej podróży założyli trzy państwa.

--------------------------- CZECHY, LEHIA

Czesi założyli Czechy, Leh ziemię Lejhi (stara nazwa Polski).

Według legendy Meh, zwany także Rusiem, założył Ruś (łacińska nazwa państwa kijowskiego, które dziś znajduje się na Białorusi, Ukrainie i w Rosji). To jedna z wersji słynnej legendy. Ta legenda jest inspiracją dla wielu pamiątek, z których najsłynniejszą jest bilikum-dzbanek powitalny.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Koniec cytatu

Wzgórze Josipovac (Psar) w Krapinie rzeczywiście istnieje. Jest tam muzeum człowieka pierwotnego. W pobliżu wzgórza jest rzeczka i po jej drugiej stronie jest drugie wzgórze oznaczone jako stare miasto Krapina. Zatem mógł kiedyś być wiszący most.

Piotr-246 · Gość

Długosz pisał, że Lech był starszym bratem Czecha. W Psarach obydwaj wodzowie Lech i Czech poddanym swoim wymierzali sprawiedliwość. Gdy wyruszyli z Pannoni zabrali całą drużynę, tabory i dobytek.

Piotr-246 · Gość

"W całem więc tém podaniu, tak jak w niém mamy dziś pomięszanych Lecha, Czecha i Rusa, widzi Maciejowski jedynie obrazowym językiem ludu wyrzeczone, a wiarą jego uświęcone braterstwo trzech pokoleń słowiańskich, a więc allegoryą historyczną. Ale w samym Lechu i Czechu radby podobno jednak znalazł coś więcej, a to z powodu, że mu w r. 1840 opowiadał Gay, iż w kroackim miasteczku Krapinie opowiada lud do dziś dnia, iż ztamtąd przed dawnemi bardzo czasy wywędrować mieli trzéj bracia: Lech, Czech i Mech (Rus). Do dziś dnia, powtarzam, lud to sobie tameczny opowiada, a Maciejowski godném zastanowienia znajduje: „iż najstarsza klechda historyczna jeszcze się w kursie, t. j. w ustach ludu znajduje;" tak dalece się jednak tą osobliwością nie unosi, żeby ją pójść sprawdzać między lud na miejsce, jak to 13, czy 12 lat przed nim zrobił Kucharski, który w r. 1827 czy 1828 udał się tam na miejsce szukać pomiędzy ludem tej samej baśni o wędrówce trzech braci, o której mu w prawdzie nie Gay, i nie dopiero w r. 1840, lecz starszy trzema wiekami Długosz opowiadał: jakoby zamek Lecha, Czecha i Rusa położonym być miał w Gradecu, nad rzeką Gui, ze wsią Psary u spodu. Rezultat swoich poszukiwań ogłosił Kucharski w Gazecie Polskiej z r. 1828, jak się to wyżej powiedziało. Ale dla nas ten rezultat zupełnie obojętnym być może, i Maciejowskiego intrygować nie było powinno to naturalne zjawisko, że w pewnych kątach Kroacyi do dziś dnia lud sobie jeszcze opowiada migracyą Lecha, Czecha i Mecha; nie było go to powinno intrygować, jak skoro wedle własnej jego opowieści, podał mu sam Gay, razem z podaniem ludu, niewątpliwą skazówkę, jak ono między lud i kiedy dostać się było mogło, a podał mu ją w niewinnéj i potocznym sposobem uczynionej wzmiance, jak to mnichy kroackie z ambon baśń tę rozgłaszały i jak ją wpajały w lud pobożny, jak nawet jeden z nich, (którego imie Gay przepomniał), ogłosił był drukiem w r. 1740 kazanie pod tytułem: "Preporodeni (przed wieki urodzony) Czech."
("Studia o Gusłach, Czarach, Zabobonach i przesądach ludowych, Tom 1", Poznań 1862)

"Śmielsze nawet dowody z niego bierze, a za śladem podania idąc, sprowadza wszystkie trzy szczepy do wspólnego gniazda, do Illyriku: „gdzie stary Kadmus, w założonem tu przez siebie królestwie, węża ciałami ludzkiemi pasącego się zabiwszy, dał początek bajce o smokach, która odtąd snuła się po głowie Słowian." (Polska i Ruś, i t. d. T. IV. str. 259)."
("Studia o Gusłach, Czarach, Zabobonach i przesądach ludowych, Tom 1", Poznań 1862)