www.odkrywaniehistorii.fora.pl

Piotr-246 · Gość

Temat: Miasto Lida

Znalezione w sieci:

Легенда о городе Лида
Легенде –были про Лидейку более 600 лет. Легенда принадлежит семье
Радзивиллов, ибо они вписали её в свою фамильную летопись. Озвучил эту
легенду на своих вечерах ешё Адам Мицкевич, и гласит она следующее:
...Старший брат Довмонта (князь Нальшанский, впоследствии – князь
Полоцкий, отец Давида Городенского) и Тройденя (Великого князя
Литвы) Наримонт полюбил дочь пастуха, которая родила от него сына.
Однако Наримонт оставил её, ибо по законам того времени он не мог
взять в жены простолюдинку. Тогда его возлюбленная решается на
отчаянный шаг. Вечером она пришла к Священному Дубу, возле которого
служил свои службы Криве-Кривейто (Верховный Жрец литвинов) и на
котором находилось гнездо орлана. Она внесла сына на дуб, уложила его в
орлиное гнездо, а сама бросилась вниз головой.
Криве-Кривейто со своими людьми нашел младенца и назвал его
«Лиздзе» - гнездо, хотя и знал, чей это сын. Останки матери были
погребены тут же, в дубраве, а Верховный Жрец стал учить мальчика, как
своего преемника, ясновидению, лекарству, знахарству, ведунству.
Лидзейко был хорошим рассказчиком и песенником, его приезжали
слушать из Польши, Литвы, Чеерной и Белой Руси.
Старшая сестра Витеня (Великого князя Литвы) Паята полюбила
Лидзейку. Витень дал согласие на их брак, так как в жилах Лидзейки
текла княжеская кровь.
После смерти Криве-Кривейто «Лиздзе» стал Верховным Жрецом
Литвы, и именно он предложил в будущем Гедемину перенести столицу из
Новогрудка в Вильно (Волчий город) в 1323 году. В этом же году начали
строить и наш Лидский замок. Лидзейко получил прозвище «Радзивилл»,
ибо он посоветовал («порадзил») князю основать Вильню. Это прозвище
перешло на его потомков, которые стали родоначальниками княжеского
рода Радзивиллов...
Думаю, что Лидзейко, как Криве-Кривейто (Верховный Жрец Литвы),
освятил стены Лидского замка, а также Вильнюсского, ибо они начали
строиться одновременно. Но на месте Лидского каменного замка ранее
стоял деревянный, и его упоминание, как и городка под названьем «Лида-
Лада» было ещё в 1180 году в летописях варяжских дружин.

Принеманские вести. – 2008. – 31 января. – С. 10.

Translate Google:

Legenda miasta Lida
Legenda o Lideice ma ponad 600 lat. Legenda należy do rodziny
Radziwiłłowie, bo to oni wpisali tę nazwę do kroniki rodzinnej. Wypowiedział to
Adam Mickiewicz także opowiadał legendę wieczorami. Brzmi ona następująco:
...starszy brat Dowmonta (książę Nalszański, późniejszy książę
Połocki, ojciec Dawida Gorodeńskiego) i Troyden (Wielki Książę
Litwa) Narimont zakochał się w córce pasterza, która urodziła mu syna.
Narimont jednak ją opuścił, gdyż według ówczesnych przepisów nie mógł
wziąć sobie za żonę kobietę z ludu. Wtedy jego ukochana postanawia
desperacki krok. Wieczorem przyszła do Świętego Dębu, w pobliżu którego
Swoje posługi pełnił Kriva-Kriveito (najwyższy kapłan Litwy) i
gdzie znajdowało się gniazdo orła. Zaniosła syna pod dąb i położyła go
orlego gniazda i rzuciła się głową w dół.
Krive-Kriveito i jego ludzie znaleźli dziecko i nadali mu imię
"Lizzze" - gniazdo, choć wiedział, czyj to syn. Szczątki matki były
pochowany tuż tam, w gaju dębowym, a arcykapłan zaczął uczyć chłopca, jak
jego następca, jasnowidzenie, medycyna, uzdrawianie, czary.
Lidzeiko był dobrym gawędziarzem i autorem piosenek, więc ludzie przychodzili go oglądać.
słuchaj z Polski, Litwy, Czarnej i Białej Rusi.
Starsza siostra Witena (Wielkiego Księcia Litewskiego) Payata zakochała się
Lidzejka. Witen wyraził zgodę na ich ślub, ponieważ w żyłach Lidzeiki płynęła krew.
płynęła książęca krew.
Po śmierci Krive-Kriveito „Lizdze” został arcykapłanem
Litwy i to on zaproponował Giedyminowi w przyszłości przeniesienie stolicy z
Nowogródek w Wilnie (Wilcze Miasto) w 1323 roku. Zaczęli w tym samym roku
aby zbudować także nasz Zamek w Lidzie. Lidzeiko miał przydomek „Radziwiłł”
bo doradzał („doradzał”) księciu założenie Wilna. To jest pseudonim
przekazał swoim potomkom, którzy stali się założycielami książęcego rodu
z rodu Radziwiłłów...
Myślę, że Lidzeiko, podobnie jak Krive-Kriveito (Arcykapłan Litwy),
poświęcił mury zamku w Lidzie, a także Wilna, gdyż to one zapoczątkowały
być budowane jednocześnie. Ale na miejscu kamiennego zamku w Lidzie wcześniej
była drewniana i wzmianka o niej, a także o mieście zwanym „Lida-
„Łada” znalazła się już w annałach oddziałów Waregów w roku 1180.

Wiadomości Prienmana. – 2008. – 31 stycznia. – str. 10.

Gość

Miasto Lida jest ważnym punktem rozważań o starożytności Lehii.

Ze względu na podobieństwo słów wnioskuję że, mógł żyć tutaj król Lydo, który był praojcem Litwinów i Łotyszów.

Jak czytamy w tekście legendy powyżej:

"Ale na miejscu kamiennego zamku w Lidzie wcześniej była drewniana i wzmianka o niej, a także o mieście zwanym „Lida-Łada” znalazła się już w annałach oddziałów Waregów w roku 1180."

W Lidzie żyła Grażyna - tytułowa bohaterka poematu Adama Mickiewicza.

Lida, jak wynika z powyższego tekstu, była też pierwszym gniazdem rodu Radziwiłłów.

Jeśli Lida i Łada są tym samym, to jest to bardzo ważne.

Czy Lydo i Ladon to ta sama osoba? Jeśli chodzi o króla Ladona, w kronice arcybiskupa Prokosza jest o nim zapisanych kilka ważnych zdań.

Piotr-246 · Gość

"Łada, inaczej Łado" - opis herbu stosowanego w czasach pierwszych XII Wojewodów.
(Janusz Bieszk "Starożytne Królestwo Lehii Kolejne Dowody", strona 97)

Według Wikipedii, Łada to polski herb szlachecki, który Jan Długosz wywodził od rodu polskiego mieszkającego we wsi Łada na Mazowszu.